அன்பின் ஆழம் - ஓஷோ

அன்பின் ஆழம் பற்றி ஓஷோவின் அற்புத கதை  <3 

ஒரு சிறிய குடிசையில் வாழ்ந்த ஒரு ஃபக்கீரின் கதை எனக்கு நினைவிற்கு வருகிறது . 

ஒரு இரவு, நள்ளிரவில், பலத்த மழை பெய்து கொண்டு இருந்தது .

 ஃபக்கீரும் அவரது மனைவியும் தூங்கிக்கொண்டிருந்தனர். திடீரென்று, கதவைத் யாரோ தட்டி ,தங்குமிடம்  கேட்டனர் . 

ஃபக்கீர் தனது மனைவியை எழுப்பினார். 

"யாரோ வெளியே சில பயணி, சில அறியப்படாத நண்பர்." இருக்கிறார்கள்," 

என்று அவர் கூறினார். "

நீங்கள் கவனித்தீர்களா? அவர், "சில அறியப்படாத நண்பர்" என்கிறார் .

 உங்களுக்குத் தெரிந்தவர்களுடன் கூட நீங்கள் நட்புடன் நடந்து  கொள்வதில்லை. அவரது அணுகுமுறை அன்பில் மூலம் வந்த ஒன்றாகும்.

"தெரியாத சில நண்பர் வெளியே காத்திருக்கிறார், தயவுசெய்து கதவைத் திற" என்று ஃபக்கீர் கூறினார்.

அவரது மனைவி, "இங்கே இடமில்லை. நம்  இருவருக்கும் போதுமான இடம் கூட  இங்கே இல்லை. இன்னும் ஒருவர் எப்படி உள்ளே வர முடியும்?" என்றார் .

அதற்கு ஃபக்கீர் பதிலளித்தார்,

 "என் அன்பே, இது ஒரு பணக்காரனின் அரண்மனை அல்ல. இது சிறியதாக மாற முடியாது. 

ஒரு விருந்தினர் கூட வந்தால் கூட  ஒரு பணக்காரனின் அரண்மனை சிறியதாகத் தெரிகிறது, ஆனால் இது ஒரு ஏழை மனிதனின் குடிசை."

அவரது மனைவி கேட்டார், "ஏழை மற்றும் பணக்காரர்களின் கேள்வி இதில் எப்படி வருகிறது? 

தெளிவான உண்மை என்னவென்றால் இது மிகச் சிறிய குடிசை!"

அதற்கு ஃபக்கீர் பதிலளித்தார், 

"உங்கள் இதயத்தில் போதுமான இடம் இருந்தால், இந்த குடிசை ஒரு அரண்மனை என்று நீங்கள் உணருவீர்கள்.

ஆனால் உங்கள் இதயம் குறுகலாக இருந்தால், ஒரு அரண்மனை கூட சிறியதாகத் தோன்றும். 

தயவுசெய்து கதவைத் திற. நம் வீட்டு வாசலுக்கு வந்த ஒரு மனிதனை நாம் எவ்வாறு மறுக்க முடியும் ?

இப்போது வரை, நாம்  படுத்து உறங்கி கொண்டிருக்கிறோம். மூன்று பேர் படுத்துக்கொள்ள முடியாமல் போகலாம், ஆனால் குறைந்தது மூன்று பேர் உட்காரலாம். நாம் அனைவரும் அமர்ந்தால் இன்னொருவருக்கு இடம் கிடைக்கும் . " என்றார் . 

மனைவி கதவைத் திறக்க வேண்டியிருந்தது. அந்த மனிதன்  முழுமையாக  நனைந்து உள்ளே வந்தான். அவர்கள் ஒன்றாக அமர்ந்து அரட்டை அடிக்க ஆரம்பித்தனர். சிறிது நேரம் கழித்து, மேலும் இரண்டு பேர் வந்து கதவைத் தட்டினர்.

"வேறொருவர் வந்துவிட்டதாகத் தெரிகிறது" என்று சொன்ன ஃபக்கீர், 

கதவைத் திறக்க உட்கார்ந்திருந்த விருந்தினரைத் திறக்கச் சொன்னார். 

அந்த மனிதன், "கதவைத் திறக்கவா? இங்கே இடம் இல்லையே " என்றார். 

இந்த குடிசையில் சற்று   முன்பு தஞ்சம் புகுந்த அந்த மனிதன், தனக்கு ஒரு இடம் கொடுத்தது ஃபக்கீரின் அன்பு  தான் என்பதை மறந்துவிட்டான். 

இப்போது, ​​சில புதிய நபர்கள் வந்திருந்தனர். மேலும் அன்பு  புதியவர்களுக்கு இடமளிக்க வேண்டும்.

ஆனால் அந்த நபர், "இல்லை, கதவைத் திறக்க வேண்டிய அவசியமில்லை. நாங்கள் சிரமப்படுவதை இங்கே காணவில்லையா?"

ஃபக்கீர், "என் அன்பே, நான் உங்களுக்காக இடம் கொடுக்கவில்லையா? 

இங்கே அன்பு  இருப்பதால் தான் நீங்கள் அனுமதிக்கப்பட்டீர்கள். அது இன்னும் இங்கே உள்ளது; அது உங்களுடன் முடிவடையவில்லை. 

கதவைத் திற, தயவுசெய்து. இப்போது நாங்கள் அமர்ந்திருக்கிறோம் ஒருவருக்கொருவர் நெருக்கமாக நாம் உட்கார்ந்து கொள்ளலாம் . மேலும், இரவு குளிர்ச்சியாக இருக்கிறது, மேலும் ஒன்றாக அமர்ந்திருப்பது  நமக்கு  அரவணைப்பையும் மகிழ்ச்சியையும் தரும். "

கதவு திறக்கப்பட்டு இரண்டு புதியவர்களும் உள்ளே வந்தார்கள். அவர்கள் அனைவரும் ஒன்றாக அமர்ந்து பேச  ஆரம்பித்தார்கள்.

பின்னர், ஒரு கழுதை வந்து அதன் தலையுடன் வாசலில் முட்டியது . கழுதை ஈரமாக இருந்தது; அது இரவுக்கு தங்குமிடம் வேண்டும் போல . கிட்டத்தட்ட கதவின் மேல் அமர்ந்திருந்த ஒருவரை அதைத் திறக்கும்படி ஃபக்கீர் கேட்டார்.

"சில புதிய நண்பர் வந்துவிட்டார்," என்று ஃபக்கிர் கூறினார்.

வெளியே எட்டிப் பார்த்த அந்த மனிதன், "இது ஒரு நண்பன் அல்லது ஒரு நண்பனைப் போன்ற ஒன்றும் இல்லை. இது ஒரு கழுதை தான் . திறக்கத் தேவையில்லை" என்றார்.

ஃபக்கீர் கூறினார், "பணக்காரர்களின் வாசலில் ஆண்கள் விலங்குகளாக கருதப்படுகிறார்கள் என்பது உங்களுக்குத் தெரியாது.

 ஆனால் இது ஒரு ஏழை ஃபக்கீரின் குடிசை, மேலும் விலங்குகளை கூட மனிதர்களாகக் கருதுவது எங்களுக்குப் பழக்கமாகிவிட்டது.

தயவுசெய்து கதவைத் திறக்கவும். "

ஒரே சத்தத்தில் எல்லாரும் கூறினார்கள் "ஆனால் இடம்?"

"ஏராளமான இடம் உள்ளது. உட்கார்ந்திருப்பதற்குப் பதிலாக, நாம் அனைவரும் நிற்க முடியும். வருத்தப்பட வேண்டாம். அது தேவைப்பட்டால், நான் வெளியே சென்று போதுமான இடத்தை உருவாக்குவேன்."

அன்பு இதை கூட  செய்ய முடியாதா?

பின்பு கதவு திறக்கப் பட்டது .  கழுதை உள்ளே வந்தது . அனைவரும் மகிழ்ச்சியாக நின்று கொண்டு விடியும் வரை பேசிக் கொண்டு மகிழ்ச்சியாக இருந்தனர் . 

அன்பு நிறைந்த இதயம் இருப்பது கட்டாயமாகும். அன்பான அணுகுமுறை என்பது நம் அனைவருக்கும் இருக்க வேண்டும்.

ஒரு மனிதனுக்கு அன்பான இதயம் இருக்கும்போது மட்டுமே மனிதநேயம் பிறக்கிறது. 

அன்பான இதயத்துடன் ஆழ்ந்த மனநிறைவின் உணர்வு, ஆழமான மற்றும் மகிழ்ச்சியான மனநிறைவு வருகிறது.

-- ஓஷோ 

Osho - From Sex to Superconscious